Joke Saija

Coördinatie en Levend Verliesbegeleider

De afgelopen zes jaren heb ik gewerkt als medisch maatschappelijk werker in de hartrevalidatie. In deze periode heb ik veel gesproken met mensen na een hartincident (zoals een hartinfarct, hartritmestoornis, hartoperatie, aneurysma) evenals met hun partners of kinderen. De schok is daarbij vaak groot, velen ervaarden de dood dichtbij, een confronterende ervaring. Ziekenhuiservaringen konden ook ingrijpend zijn. Dit alles geeft vaak veel emoties: angst, verdriet, somberheid, boosheid, evenals veel bezorgdheid en vragen. Ook vragen ten aanzien van werk, en contacten met de (bedrijfs)arts. Verlies van gezondheid en eigen mogelijkheden valt vaak niet mee, velen ervaren dit op meerdere gebieden. Vaak begint er een zoektocht hoe hier verder mee om te gaan. Ook hoe (anders) om te gaan met het eigen lichaam en eventuele klachten, met eigen grenzen en met beperktere energie (zeker in het begin, soms blijvend). Velen denken na over hun eigen leefstijl. De ervaring kan ook leiden tot bewustwording van wat werkelijk belangrijk is in het leven. Veel mensen ervaren in dit soort situaties na hun behandeling of thuiskomst uit het ziekenhuis er alleen voor te staan, in een gat te vallen en het zelf maar ''uit te moeten zoeken". Ik wil er graag voor hen zijn, luisteren, steun bieden en meedenken. Dit doe ik als medemens, gevormd door mijn eigen levenservaringen. Ik ga uit van iemands eigen vraag en behoefte. Hier tijdig aandacht aan geven kan mogelijk erger (depressie, trauma) voorkomen. Zo kunnen mensen gaandeweg weer vertrouwen gaan opbouwen en weer gaan leven. 

Katja Vledder Bos

Levend Verliesbegeleider

Levend verlies, ook ik heb ermee te maken gehad. Soms wat verder weg maar ook van heel dichtbij heb ik mee moeten maken dat mijn moeder steeds verder wegzakte in haar eigen wereld. Haar vorm van dementie was er niet één van vergeten maar ze raakte in een fantasiewereld die voor ons nauwelijks te begrijpen viel. Ook haar remmingen verdwenen. Je wist dat ze er niets aan kon doen maar soms (en steeds vaker) was het zo moeilijk. Zelfs als professional heb ik heel wat geworsteld met mijn gevoelens. Eigenlijk hebben we tien jaar voor ze uiteindelijk overleed haar al verloren. 

Als specialist in rouw en levend verlies begeleid ik mensen die te maken hebben met het moeilijke proces van afscheid nemen, of dat nu door overlijden is of door ingrijpende veranderingen in hun leven waarin zij verlies door bijvoorbeeld ziekte ervaren. Mijn focus ligt op het bieden van een veilige ruimte waarin verdriet een plek krijgt, zodat mensen met meer kracht verder kunnen.

Mijn levensmotto: Rouw is de prijs van liefde, en daar schuilt ook kracht in.

Diana Nijrolder

Levend Verliesbegeleider

LevendVerlies is een thema wat zowel in mijn eigen leven als in het leven van de mensen die ik begeleid actueel is. Vanuit NuLevendVerlies ondersteun ik graag bij Levend Verlies. Je hoeft het niet alleen te doen en ondersteuning vragen hoort bij goed voor je zelf zorgen.

Mijn moeder en vrienden zijn na een korter of langer ziekteproces overleden aan kanker. Familieleden overleden jong aan bijvoorbeeld een hartaanval of herseninfarct of overleefden dat. Veel cliënten van mij hebben een beperking of hebben een kind met een beperking. Verdriet, boosheid, angst en je zorgen maken zijn normale gevoelens maar zijn niet voor iedereen gemakkelijk om te uiten. Ook de omgeving begrijpt je regelmatig niet en zegt bijvoorbeeld dat het bij het leven hoort of dat je het moet accepteren. Voor ieder mens is zo’n proces anders en veel mensen ervaren dat er snel geoordeeld wordt en dat er niet echt naar je wordt geluisterd. Anders zijn betekent nog steeds vaak dat mensen over je oordelen of dat je veroordeeld wordt. Ik maak dit zelf ook regelmatig mee met betrekking tot mijn anders zijn.

Beroepsmatig ben ik Social Worker en begeleid ik mensen met diverse beperkingen, verslavingen en bijzonderheden. Ik ben daarnaast opgeleid als Rouw & Verlies Coach, als Coach voor Hoog Sensitieve Personen, als Coach voor Kinderen en als Relatie Coach.

Eén van mijn levensmotto’s is: zorg goed voor je zelf en durf om hulp te vragen. Je kunt er pas echt zijn voor anderen als je goed voor je zelf zorgt. De uitdagingen en gevoelens die Levend Verlies oproepen hoef je niet alleen te dragen. Fijn als je voor je zelf of voor iemand anders de ondersteuning vanuit NuLevendVerlies aanvraagt! We luisteren graag naar je en we lopen graag even met je mee op je levenspad.

Mijn levensmotto: Zorg goed voor jezelf en durf om hulp te vragen!

Caroline van Kalveen

Levend Verliesbegeleider

🌱 Een luisterend oor kan het begin van herstel zijn…

Ik weet hoe het voelt om te verdwalen in verdriet, verlies en verwarring. Het verlies van mijn kind bij de geboorte, het zorgen voor mijn meervoudig gehandicapte dochter, een scheiding, misbruik en emotionele mishandeling—al deze ervaringen hebben mij gevormd. Niet gebroken, maar gesterkt. Ze hebben mij geleerd hoe belangrijk het is om écht gehoord te worden.

Als ervaringsdeskundige én begeleider breng ik meer mee dan alleen kennis. Ik breng nabijheid, echtheid en begrip. In mijn werk met mensen met onder andere ASS, Parkinson, dementie, kanker of eetstoornissen kijk ik altijd naar wie iemand écht is. Ik luister zonder haast en zonder oordeel—want soms begint herstel gewoon bij iemand die je écht ziet.

Samen met mijn man en ons hondje woon ik op een camping, waar we elke dag het leven vieren. Ons motto: We hebben de rest van ons leven vakantie… en werken er nog lekker naast. 💚

Ik ben Caroline van Kalveen, 58 jaar, ik werk bij Nunazorg met hart, hoofd en ziel. Omdat ieder mens ertoe doet.